شاعر نام آشنای معاصر ایرانی که مورد علاقه‌ی بسیاری از فارسی زبانان است. پروین اعتصامی زاده شده در تبریز است و فرزند خلف اعتصام الملک که نام پدرش در شهرت و آوازه‌ی ادبی اش می درخشد. در کودکی علاقمند به خواندن اشعار ادبی شاعران کهن بود و با داشتن پدری فاضل و اهل ادب دور از انتظار نبود که پروین شاعری اهل کتاب باشد.
پروین اعتصامی در فن مناظره که در آثارش بسیار نمود دارد سرآمد بود. مناظره روشی جالب است که او از آن بهره می گیرد تا به اتفاقات و ماجراهایی که مطابق روح لطیف او نیست، واکنش نشان دهد. سبک او، سبک شاعران کهن است و زبان او هم زبان کهن. در شعرش از لطافت زنانه خبر چندانی نیست اما روح ادبیات با شعر شیوایش درآمیخته است. بیشتر تاریخ نویسان ادبیات او را ادامه دهنده‌ی قصاید ناصرخسرو و انوری می دانند و پر بیراه نیست که قصاید او سرشار از همان نکاتی است که دغدغه‌ی شاعران قرن پنجم بوده است اما به شکلی که مطابق با زمانه‌ی رضاشاهی و محرومیت زن در دوران اوست.
به مناسبت ۲۵ اسفندماه زادروز پروین اعتصامی
