رمان خوب دنیای شگفت انگیزی دارد و ما را غرق در عوالم دیگری می‌کند . اما چرا رمان بخوانیم ؟ رمان خوب تنها برای سرگرمی نیست . بلکه آگاهی و دانشی که می‌تواند به ما منتقل کند فراتر از کتاب‌های دیگر است .
به گفته‌ی بسیاری از اندیشمندان ، کتاب بد وجود ندارد و هر کتابی ارزش یکبار خواندن را دارد. این مطلب در زمانی گفته می‌شد که صنعت نشر با چاپ حداقلی برپا بود. بسیاری از کتاب‌ها و رمان های چاپ شده در آن زمان از بهترین ، پربارترین و آگاهانه‌ترین آثار موجود روزگار خود بوده‌اند. پس این سخن که هر کتاب ارزش یکبار خواندن را دارد بر فضای کتاب‌ها و رمان های آن زمان صدق می‌کرد . با پر رونق شدن صنعت چاپ و ساده‌تر شدن مشکلات پیشِ روی نشر ، تنوع کتاب ها و رمان های موجود در بازار ، به نظر می‌رسد دیگر جایی برای این مطلب باقی نمی‌ماند.
چه کتابی بخوانیم؟
چرا رمان بخوانیم و چه رمانی بخوانیم . سوال مهمی است . خواننده‌ی کم تعداد امروز ، با درگیر شدن به بسیاری از مضرات و فایده‌های تکنولوژی ، فرصت کافی برای خواندن همه‌ی رمان ها و کتاب ها را ندارد. خواندن رمان های دم دستی و آبکی یا به اصطلاح زرد کار خواننده‌ی کم تجربه و کج سلیقه است. آنان که هنوز به خواندن رمان و کتاب خوب دلبسته و وابسته‌اند ، به دنبال بهترین آثار ادبیات جهانند. آثار نویسندگان معروفی چون داستایوفسکی ، کامو ، گارسیامارکز و نویسندگان معاصرتری چون پائو کوئیلو برای اکثریت سلیقه‌ها قابل قبول است. در این بین نویسندگان ایرانی کار سختی پیشِ رو داشته و البته دارند!
ریشه‌ی رمان های ایرانی :
رمان های خوب ایرانی همواره جذاب بوده اند . آثار مطرحی که از زمان های دور بازتاب اجتماع متنوع ایران بوده است . اولین رمان ها با قصه‌های سمک عیار شکل گرفته‌اند . سمک عیار قصه‌ی دلاوری‌های جوانمردی به همین نام است . این کتاب به شکل رمان اولین رمان مطرح ایرانی به حساب می آید . ادبیات فارسی همیشه با قصه سروکار داشته است . اما یک قصه با شیوه و فرم رایج رمان با همین سمک عیار باب شد . این رمان به شکل پیوسته در سده ششم هجری توسط فرامرز بن خداداد ارجانی نوشته شده است . بعد از آن در ادبیات فارسی رمان های خوب زیاد بوده است . در دوران معاصر در ابتدا رمان ها به شکل تاریخی نوشته می‌شدند . بعد از آن رمان های اجتماعی و عاشقانه . رمان فارسی نویسندگان صاحب سبکی مانند دولت آبادی ، احمد محمود ، جلال آل احمد ، سیمین دانشور و بسیاری دیگر از نویسندگان بزرگ شناخته می‌شود . هر نویسنده دنیایی از تفکرش را به ما نشان می دهد. دنیایی که با آن به افق های روشن و تاریک نهاد او دست می یابیم .
چرا رمان بخوانیم ؟
براساس نظریه‌ی سازمان جهانی یونسکو در خصوص ملاک سوادمداری ، یکی از مشخصه‌های افراد باسواد رمان خوانی است! این موضوع بیانیه‌ای بسیار عمیق است. ممکن است شما این مطلب را مضحک و به دیده‌ی تحقیر بنگرید اما واقعیت این است که رمان ها دنیایی از اطلاعات و فکر و انگیزه و تجربه اند. با خواندن هر رمان با تک تک شخصیت‌ها همزادپنداری می‌کنید. با آن‌ها می‌خندید ؛ گریه می‌کنید ؛ شاد می‌شوید ؛ غمگین می‌شوید ؛ فکر می‌کنید ؛ راه می‌روید و به معنای واقعی کلمه زندگی می‌کنید. رمان ها نه تنها حاصل فکر و تخیل نویسندگانند بلکه ثمره و عصاره‌ی فرهنگ یک جامعه‌اند. زیبایی ها و پلشتی های یک ملت در قالب رمان بسیار بهتر از یک کتاب مثلا جامعه‌شناسی قابل روایت است.
هر رمان دنیای تازه ای از فکر و ایده و انتقاد و همدردی یک نویسنده با انبوه خوانندگانش است. فرهنگ سازی هر موضوعی با روایت داستانی یک رمان مورد پذیرش بیشتری قرار خواهد گرفت. پس به خاطر بسپارید رمان ها پتانسیل عجیب و غریبی برای انتقال همه‌ی تکه‌های پازل فرهنگ یک جامعه به صحنه‌ی زندگی واقعی دارند . نویسندگان همیشه متاثر از واقعیات روز کشورشان به تخیل و تجسم روی می آورند. چنانکه بهترین رمان ها همواره از دل یک خرده فرهنگ بیرون آمده اند.
چرا رمان می خوانیم ؟ رمان می خوانیم تا با هر نویسنده یک فرهنگ و منش ، یک دنیای ناشناخته ، یک راه جدید را کشف کنیم . بیاموزیم و بهتر زندگی کنیم. تا دنیای بهتری را برای خود و اطرافیانمان بسازیم . پیشنهاد میکنم لذت خوانش رمان های خوب را در زندگی تان نادیده نگیرید.
“زیبایی ها و پلشتی های یک ملت در قالب رمان بسیار بهتر از یک کتاب مثلا جامعه‌شناسی قابل روایت است…. ” خیلی خوب بود?
سپاسگزار بانو از توجه و دقت نظرتون?